Karéta kuda anu mawa sapuluh panumpang (Si Démplon sarta salapan urang wawakil kaum borjuis Prancis nu minggat ti Rouen, nu ditalukkeun ku tantara Prusia, ka Le Havre) ditahan di hiji panginepan di Désa Totes, bari henteu dibéré katerangan ngeunaan sabab-musababna. Karék sabada dua poé, Si Démplon awéwé bangor nu pangawakanana donto nyarita yén maranéhna ditahan di éta panginepan téh nepi ka Si Démplon daék ngalayanan pangajak urang Prusia nu ngawasa éta tempat. Sababaraha kali éta paménta téh ditolak ku Si Démplon, sabab manéhna ngarasa masih boga kénéh rasa nasionalismeu. Tapi, para panumpang séjénna mamaksa jeung ngayakinkeun manéhna kalayan ngagunakeun rupa-rupa logika jeung alesan moralitas ambéh nyumponan éta kahayang urang Prusia. Ahirna, Si Démplon léah. Ngan hanjakal sapanjang sésa perjalanan, batur-batur sakaréta nu tadina ngajujurung ka manéhna téh siga henteu aringeteun kana pangorbananana, malah malik cua jeung ceuceub ka manéhna.

Ieu carpon "Si Démplon" nu cukup panjang téh (judul aslina "Boule de Suif"), ku sawatara kritikus dianggap karya Guy de Maupassant nu panghadéna. Perang Prusia-Prancis (1870-1871) mémang mindeng jadi bahan jeung kasang tukang carpon-carponna. Munggaran dipublikasikeun taun 1880 dina kumpulan carpon Les Soirées de Médan. Para sinéas jeung pangarang drama di sababaraha nagara nyieun pilem jeung drama nu kailhaman ku carita “Si Démplon”.